Literatürde ikisi de milliyetçiliğe dahil fraksiyonlardır. Fakat ülkücülük milliyetçilikten çok, ümmetçiliğe girer.
Bugün bir ülkücünün savunduğu ideoloji ; Türk-İslam sentezi denen olaydır. Yani bir Türk, müslüman olmadıktan sonra bir hiçtir, ülkücülere göre.
İlk şart; müslüman olmaktır. Bu konuyu en iyi özetleyen sloganları şudur :
"Türklük beden, islamiyet ruhumuzdur. Ruhsuz beden; ceset olur."
Buna göre bir sürü Türk, onlara göre değersizdir. Aradaki en bariz fark işte bu din konusudur.
Türkçü, dini seçici kıstas almaz. Bir Türk, genetik olarak Türk olduktan sonra, neye inanırsa inansın Türk"tür ve diğer ulusların bireylerinden değerlidir.
Türkçülük, İslamiyeti referans almaz. Yani tüm insanların eşit yaratıldığı anlayışı Türkçülükte yoktur. Türkçü; ırkçıdır. Yaratıcı kuvvet doğayı bir çarpışma düzeni içerisinde yaratmış, yaratılanlar çarpışarak bugüne erişmişlerdir. Güçlü olanlar, daima hükmetmiştir. Bunun neden bu şekilde oluşu hakkındaki konular yüksek felsefeye gireceğinden bizi Türkçü-Ülkücü ayrımını anlamada aydınlatmayacaktır.
Bir diğer fark ise liderliktir. Ülkücüler, lider olarak Alparslan Türkeş "i benimserler ve ona "Başbuğ" sıfatı takarlar. Türkçülerin Başbuğ olarak tanıdığı kişi ise, Mustafa Kemal ATATÜRK "tür. Çünkü Türkeş, 1944 davasında Nihal ATSIZ "ı satmış ve davasından dönmüştür.
Bu hiçbir milliyetçiye yakışmayan bir davranıştır. Ayrıca Türkeş, Başbuğ sıfatını hak edecek bir savaş da vermemiştir. O yüzden Türkeş"in, Türkçülerin gözünde pek değeri yoktur.
1960"ların sonuna doğru Türkiye"de Türkçü-Ülkücü ayrımı tamamen belli olmuştur. Ülkücüler, Türkçü Ali Balseven "i katletmişlerdir. Türkeş, Bozkurt sembolüne karşı tavır almıştır. "Kaldırın şunu, biz putlara değil, Allaha taparız" demiştir. Üç hilal getirilmiştir. Ülkücüler genelde sünnilerden oluşur, Alevileri sevmezler. Ali Balseven de bir Alevi idi.
MHP kongresinde Nihal ATSIZ ,olayı özetlemiştir :
"Allah, Tanrı"yı kovdu."
İşte Türkçüler, davalarında daima sadık kaldılar ve bugün hala kendilerini "ülkücü" olarak nitelendirmezler.
Tabii ki herkesin bir ülküsü; ideali vardır. Burada kullanılan ülkücü sözcüğü, siyasi anlamındadır. Türk-İslam sentizini savunan kişiyi temsil eder.
Kısaca özetlemek gerekirse;
-Türkçü Göktengrici dir, ülkücü Müslüman ( ümmetcidir )
-Türkçülerin yüzde yüzü Türk "tür, ülkücülerin çoğu melez.
-Türkçüyü ülkücüden ayıran Türk-İslamcı olmamasıdır.Ülkücü, İslamı Türk "ün karakteristik özelliği olarak görür.Türkçü ise din gözetmeden bütün Türklerin menfaatini savunur.Ülkücü Müslüman olmak kaydı ile bütün Türk büyüklerini ülkücü sayar, Türkçü, kültür milliyetçisidir.
-Ülkücülükte ilk değer İslam, ikinci değer Türklüktür.Türkçülükte ilk değer Türklük, ikinci değer Türklüktür.
-Ülkücülük muhafazakardır, Türkçülük laiktir.
-Türkçü vatanı için çalışır, ülkücü ise İslam için.
-Ülkücülükte hedef " Nizam-ı Alem " , Türkçülükte " Turan " dır.
-Türkçülük Göktürk "ü örnek alır, ülkücüler ise devşirme Osmanlı "yı.
-Ülkücülük salt tarihleri ile övünürler, Türkçülük ise bunun yanı sıra ülkenin yarınları için de uğraşırlar.
-Ülkücülük Alparslan Türkeş, Türkçülük ise Hüseyin Nihal Atsız çizgisinde ilerlemiştir.
-Ülkücülük iktisadi olarak sağdadır, Türkçülük ise soldadır.
-Ülkücülük genel yapısı itibarı ile ırkçı değildir, Türkçülük genel yapısı itibarı ile kandaştır.
-Ülkücülük aksiyona ve reaksyona dayanır, Türkçülük fikre dayanır.
-Türkçü Türkten başka dostu olmadığını bilir, ülkücü için müslüman olmak kaydı ile herkes kardeştir.
-Ülkücülük Ahmet Arvasi "den sonra, Türkçülük ise Nihal Atsız "dan sonra ideolog yetiştirememiştir.
-Ülkücülük teorisyen eksikliğine rağmen kitle hareketi haline gelebildiği için varlığını sürdürebilmekte; ancak bu eksiklik hareketin kalabalıklaştıkça yozlaşmasına yol açmaktadır.Türkçülük kitle hareketi hâline gelemediği için varlığını devam ettirmekte zorlanmaktadır.
-Ülkücünün rengi yeşil, Türkçünün ise mavidir.
TANRI TÜRK IRKINI KORUSUN VE YÜCELTSİN