bir tuhaflık var bu şehirde
çocuk gülüşleri yok
kadın sesleri yok
paket servis yapan tüm kuryeler sanki aynı firmanın.
park edip adres arayışları bezgin
motorsiklet sesleri cılız.
sadece mutluluk değil mutsuzluk da eksik
köşe başında içine çektiği tüm acıları yakabilmek umuduyla
ciğerini sigara aleviyle tutuşturmaya çalışan
ve bu sırada öksürük nöbetlerine tutulan olduğundan onbeş sene daha yaşlı duran adamlar yok
sanat filmleri izleyip entel tartışmalarla
zevzek can sıkıntılarını ruhsal acılara yücelten lümpenler yok
belki böyle bir şehirde büyümüş olsam
çarptığım sürüdeki keçiyi ameliyat ettirmez dim.
nöbetçi kırtasiyeler neden yok?
yazı kimse için acil olamaz mı ? diye düşünmezdim
keşke de böyle bir şehirde büyüseydim
şehirden kastım o şehirde büyüdüğüm çevredir
her düşünceli insanın
karşısındakinin kuyusunu kazmak için planlar yaptığı
hatta insan üzme üzerine projelerle hibeler aldığı şehirlerde büyümesem belki daha nötr olurdum
kesinlikle mutluluk ya da mutsuzluk değil derdim.
bu ikisi arasındaki gerili hamaktan düşmemek
hüzünlerden düşmek kadar mutluluklardan düşmekten de yoruldum
kafamdaki gerçeklikle asla kesişmeyen şehirlerde hep yabancı hep yeni hep alışmaya uğraşan
parke taşlar döşendikten sonra üstündeki kumların içine geçmediği yollardan farksız
kumların arasında kaybolmaktan kumlar içime doldukça da herkes gibi olmaktan yoruldum
Anasayfa
Yazarlar
Dr. İzzet Akın TÜTÜNCÜLER
Yazı Detayı
Bu yazı 200+ kez okundu.
Bir Tuhaflık
bir tuhaflık var bu şehirde
çocuk gülüşleri yok
kadın sesleri yok
paket servis yapan tüm kuryeler sanki aynı firmanın.
park edip adres arayışları bezgin
motorsiklet sesleri cılız.
sadece mutluluk değil mutsuzluk da eksik
köşe başında içine çektiği tüm acıları yakabilmek umuduyla
ciğerini sigara aleviyle tutuşturmaya çalışan
ve bu sırada öksürük nöbetlerine tutulan olduğundan onbeş sene daha yaşlı duran adamlar yok
sanat filmleri izleyip entel tartışmalarla
zevzek can sıkıntılarını ruhsal acılara yücelten lümpenler yok
belki böyle bir şehirde büyümüş olsam
çarptığım sürüdeki keçiyi ameliyat ettirmez dim.
nöbetçi kırtasiyeler neden yok?
yazı kimse için acil olamaz mı ? diye düşünmezdim
keşke de böyle bir şehirde büyüseydim
şehirden kastım o şehirde büyüdüğüm çevredir
her düşünceli insanın
karşısındakinin kuyusunu kazmak için planlar yaptığı
hatta insan üzme üzerine projelerle hibeler aldığı şehirlerde büyümesem belki daha nötr olurdum
kesinlikle mutluluk ya da mutsuzluk değil derdim.
bu ikisi arasındaki gerili hamaktan düşmemek
hüzünlerden düşmek kadar mutluluklardan düşmekten de yoruldum
kafamdaki gerçeklikle asla kesişmeyen şehirlerde hep yabancı hep yeni hep alışmaya uğraşan
parke taşlar döşendikten sonra üstündeki kumların içine geçmediği yollardan farksız
kumların arasında kaybolmaktan kumlar içime doldukça da herkes gibi olmaktan yoruldum
Ekleme
Tarihi: 20 Ekim 2023 - Cuma
Bir Tuhaflık
Yazıya ifade bırak !
Bu yazıya hiç ifade kullanılmamış ilk ifadeyi siz kullanın.
Okuyucu Yorumları
(0)
Yorumunuz başarıyla alındı, inceleme ardından en kısa sürede yayına alınacaktır.
Diğer Yazıları
02
Mart
20
Ekim
20
Ekim
03
Ekim
01
Ekim
28
Eylül
28
Eylül
27
Eylül
25
Eylül
20
Eylül
15
Eylül
14
Eylül
13
Eylül
11
Eylül
10
Eylül
09
Eylül
08
Eylül
06
Eylül
05
Eylül
05
Eylül
05
Eylül
05
Eylül
05
Eylül
05
Eylül
05
Eylül
05
Eylül
05
Eylül