“Fırat Kalkanı Harekatı”nda bugün 139. güne başladık. Yaklaşık, 4,5 aydır askerlerimiz “Sınır Güvenliği” için savaşıyor. Temelinde, onayladığım bir savaş değil bu. Ne bu duruma gelmeliydik, ne de bu savaşa gerek görülmeliydi.. Ben, savaşan Mehmetciğin tarafındayım. Harekat başladığından bu yana Genelkurmay Başkanlığı, akredite gazetecilere, “Bilgilendirme” başlığı ile savaşa ilişkin bilgiler gönderiyor. Çok da faydalandığımı söylemeliyim. Bu bilgi notlarının tamamında yer alan bir cümle dikkatimi çekiyor:             “… koalisyon harekâtına destek veren Türk Silahlı Kuvvetleri, bölgede yaşayan sivil halkın zarar görmemesi için her türlü tedbiri almakta ve bu konuda azami hassasiyet göstermektedir.”   Malum, düşmanı çok olan bir ülkeyiz. Uzun yıllar yurt dışında görev yaptığım için, Türkiye’deki en ufak yanlışın ne kadar büyütülerek dünya kamuoyu’na taşındığına birçok kez tanık oldum. Bu nedenle de “Türk” kelimesinin yanlış anlaşılmasında, Avrupalı meslektaşlarımın katkısının çok olduğuna inanıyorum.   “Fırat Kalkanı Harekatı” da hem onlar için, hem de terör örgütleri için bulunmaz bir fırsat. Türk Silahlı Kuvvetleri’nin destek verdiği bu savaşta en ufak bir sivilin kaybı, Türkiye hanesine yazılacak, abartılarak dünya kamu oyuna aktarılacak.   İşte bu nedenle, Mehmetçik oldukça hassas davranıyor. Bir sivilin bile burnunun kanamamasına özen gösteriyor. Genelkurmay’dan yapılan her açıklamada da, bu konudaki ne kadar hassas olduklarına vurgu yapılıyor.   Her operasyondan önce, sivil kayıpların önlenmesi için, hedef tespit ve analizi detaylı bir şekilde yapılıyor. Kullanılacak mermi bile, emniyet mesafesi içinde hiçbir sivilin ve siviller tarafından kullanılan Cami, Okul, Hastane, Ev gibi mekânlara göre seçiliyor. Hedef tipine ve konumuna bağlı olarak hassasiyet arz eden hedefler güdümlü mermilerle, noktasal atışlarla imha ediliyor. Böylece yakında bulunan diğer bina veya tesislere zarar verilmiyor Bu nedenle de TSK’nın işi daha da güçleşiyor.   Örnek mi istiyor sunuz?   Yılbaşından iki gün sonra. Hava Kuvvetleri, Suriye topraklarında bir harekat düzenlemeye hazırlanıyor. İmha edilecek 16 hedef belirliyor. Ancak, imha edilmesi istenen bu 16 hedef tek tek incelenerek sivil yerleşim yerlerine olan uzaklıkları ölçülüyor. Sonuçta imha edilecek iki hedef, sivil yerleşim yerlerine çok yakın olduğu için listeden çıkartılıyor. Bunlardan biri Cami, diğeri ise bir okul. İmha edilecek hedef ne kadar önemli olursa olsun, sivil kayıplara yol açmamak için bombalamadan vazgeçiliyor.   Aslında bu anlattığım olay, Türk Silahlı Kuvvetleri tarafından standart bir çalışma. Her harekat öncesinde sivillere dönük hassasiyet masanın orta yerinde duruyor. Böylece, malum çevrelere malzeme de verilmemiş oluyor.   Bosna Hersek, Irak ve birçok Afrika ve Müslüman ülkelerde Okul, Cami, Hastane demeden katliam ve etnik temizlik yapan ülkelerin askerlerine örnek olsun..