Haritada neredeyiz?
Akçaabat’ta bir şirkete gitmek için cebelleşiyoruz. Elimizde harita var ve gideceğimiz yeri haritada görebiliyoruz ama şu an bulunduğumuz yer neresi orayı bilemediğimizden çaresiz yoldan geçen birini çeviriyoruz.
Haritayı arabanın kaportasına yayarak parmağımızı gideceğimiz yerin üstüne koyup soruyoruz: ‘Hemşerim şuraya nasıl gideriz?’. Karşımızdaki orta yaşlı vatandaş bir gözünü kısıp haritayı inceliyor ve ‘Haçan şurdan, şurdan gideceksinuz’ deyip parmağıyla gösteriyor.
Bir şey anlamayınca tekrar gösteriyor ama yine anlamıyoruz. Yanımdaki arkadaş soruyor: ‘Peki, bulunduğumuz yeri haritada gösterebilir misin? Bize o da yetecek’.
Adam, kafasını kaşıyarak yanıtlıyor: ‘Haçan onu pilmeyrum’.
Rize çayı
Bir proje çalışması için 2 danışman Trabzon’a gittik. Önce kahvaltı edelim diyerek çarşı meydanında bir lokantaya girdik. Kulağında kalem, elinde kalem bir garson geldi ve yiyecek siparişlerimizi aldı. İçecek ne istediğimizi sordu. ‘Çay’ dedim. Sonra aklıma geldi, ‘Fincanda olmasın’ dedim.
Baktım garson boş gözlerle bakıyor, ‘Cam bardak olsun’ dedim. ‘Hani şu ince belli…’. Garson cevap verdi: ‘Zaten çaylarımız Rize’dendur da’.
Şaşkınlıkla ‘İyi de’ dedim. ‘Çayın nereden geldiğini değil, kabını söylüyorum. İnce belli, cam bardakta istiyorum çayı’…
Garson kızdı. ‘Ula ne laf anlamaz uşaksun da’ dedi. ‘Kaç kere diyeceğuz. Çaylar Rize’den deyi. Tobe tobe’.
Daha da kızdırmak için sustum ve bekledim acaba nasıl gelecek diye. Gele gele fincanda geldi. İyi mi…
Kafayı taktım, öğreneceğim. Proje yaptığım şirketin genel müdürü de Trabzonlu. Olayı anlattım ve sordum: ‘Ya biz garsonla neden iletişim kuramadık da böyle oldu?’. Genel müdür omuz silkip yanıtladı: ‘Aslında ortada anlaşmazlık falan yok. Siz çayın dışını, o içini tarif etmiş… ’ İyi de hepsi bumuymuş yani? Siz ne dersiniz?