Atatürk’ün kaleminden keskin mesajları bu hafta yan cebimde tutup, defalarca okuyup not aldığım Mehmet Akif Ersoy mesajını da paket yapıp sizlere yolluyorum dostlar.Hayatını gerek Allah ın hükmü gösterip Allah ın yasakladığı öldürme eylemleriyle gerekse kendince çok yararlı görüp mücadele verdiğini sanan ahmak terör eylemleriyle kaybettiğimiz Asker ve sivil insanlarımıza Allah dan bağışlanma ailelerine yüksek sabır için dua ediyorum.Aşağıda ki Akif kaleminden yürekli bir haykırışı(mesajı)Bu ülkeye en çok zararı veren kendi milletimiz sandığımız(bozguncu) insanlara ulaştırıyorum.Esenlikler.
Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez
Toplu vurdukça yürekler, onu top sindiremez.
Müslümanlık sizi gayet sıkı, gâyet sağlam,
Bağlamak lazım iken, anlamadım, anlayamam,
Ayrılık hissi nasıl girdi sizin beyninize?
ikr-i kavmiyyeti şeytan mı sokan zihninize?
Birbirinden müteferrik bu kadar akvâmı,
Aynı milliyyetin altında tutan İslâm'ı,
Temelinden yıkacak zelzele kavmiyyettir:
Bunu bir lâhza unutmak ebedi haybettir.
Arnavutlukla, Araplıkla bu millet yürümez...
Son siyaset ise Türklük, o siyaset yürümez. (l)
Sizi bir aile efradı yaratmış Yaradan;
Kaldırın ayrılık esbâbını artık aradan.
Siz bu da'vâda iken yoksa, iyâzen-billah,
Ecnebiler olacak sâhibi mülkün nâgâh.
Diye dursun atalar: "Kal'a, içinden alınır."
Yok ki hiçbir işiten... Millet-i merhûme sağır!
Bir değil mahvedilen devlet-i İslâmiyye...
Girdiler aynı siyasetle bütün makbereye.
Girmeden tefrika bir millete, düşman giremez;
Toplu vurdukça yürekler, onu top sindiremez.
Bırakın eski hükûmetleri meydandakiler
Yetişir, şöyle bakıp ibret alan varsa eğer.
İşte Fas, işte Tunus, işte Cezayir, gitti!
İşte İrân'ı da taksim ediyorlar şimdi.
Bu da gâyetle tabî'î, koşanındır meydan;
Yaşamak hakkını kuvvetliye vermiş Yaradan.
Müslüman, fırka belâsiyle zebun bir kavmi,
Medeni Avrupa üç lokma edip yutmaz mı?
Ey cemâat, yeter Allah için olsun, uyanın...
esi pek müdhiş öter sonra kulaklarda çanın!
Arzı oynattı yerinden yıkılırken İrân...
Belki bir kıl bile ürpermedi sizden, bu ne kan!
Hiç sıkılmaz mısınız Hazret-i Peygamber'den,
Ki uzaklardaki bir mü'mini incitse diken,
Kalb-i pâkinde duyarmış o musibetten acı
Sizden elbette olur ruh-i Nebi da'vâcı.
Ey cemaat, uyanın! Yoksa, hemen gün batacak.
Uyanın! Korkuyorum: Leyl-i nedâmet çatacak!
Mehmet Akif Ersoy
(1873 - 1936 )
(1) Şiirin ilk dört neşrinde bu şekilde olan
mısra, 1928 baskısında şu şekilde çıkmıştır:
Son siyâsetse bu, hiç böyle siyâset yürümez.
28 Ağustos 1912 (15 Ramazan 1330, 15 Ağustos 1328 )