Ne yapmalıyız? Bu “Eksikli” iktidarın, tek kişinin menfaati için Türkiye’ye daha fazla zarar vermesini önlemek için ne yapmalıyız? Bu vatan bizim. Gidecek başka yerimiz yok. Can vererek kurduğumuz Cumhuriyetimizi, cemaat ve tarikat artıklarına, din tacirlerine, insanlarımızı Allah ile aldatanlara, yobazlara, seccade şeytanlarına, Kürtçü Bölücülere, yabancı uşaklarına bırakacak değiliz… 16 yıldır kimler ile olmayacağını Türk Milleti olarak görmüş olmamız lazım! -16 yıldır Türkiye’yi “Tek Başına” yöneten AKP’nin başımıza açtığı belaları gördük! Kimsenin saygı duymadığı, konuşmadığı, ilişki kurmak için güvenmediği, çevremizdeki 5 ülkede Büyükelçimizin olmadığı yalnız bir ülke haline geldik. Türk Milleti fakirleşirken, yönetenler şiştikçe şiştiler dolarlar kulaklarından fışkırdı, tarihimizin en büyük soygun dönemi yaşandı! Singapur’da bir gökdelene 1,5 Milyar dolar nakit veren yöneticilerimiz, kara para cenneti olan ada ülkelerinde onlarca şirket sahibi siyasetçilerimiz var! Hukuk Devleti-Lâiklik yerlerde sürünüyor. AKP’nin Türkiye’ye verebileceği bir iyilik kalmadı artık… -Dün “Hırsız-Kandil Uşağı-Şerefsiz” dediği kişilerin ayaklarının altına “Türk Milliyetçiliğini” paspas yapanların ve saray soytarılığına soyunanların da Türkiye’ye verebileceği bir şey yoktur. -Ayrılıkçı PKK terör örgütünün siyasi temsilciliğini yapmaya gönüllü olan eşkıya ve hain takımının da gerçek yüzü Türk Milleti tarafından görülmüştür. Bunlardan Türkiye’ye yarar gelmez. -Atatürk’ün kurduğu parti olmakla övünenlerin de silkinip, tüm Türk Milletinin umudu haline gelmesi gerekir. Fakat hem Atatürkçüyüm deyip hem Atatürk’e “Kefere Kemal” diyen sepetleri bünyenizde barındırırsanız hem Cumhuriyet bizimdir deyip hem de İngiliz ajanı Seyit Rıza’yı anma törenleri yapılmasına partide izin verirseniz, umut olmaktan çıkar ve Türk Milletine yük olmaya başlarsınız… Değerli Okurlar; Sizleri karamsarlığa düşürmek istemem ama maalesef eldeki malzeme bu! Bu malzeme ile iyiye değil kötüye gidileceğini acı deneyimleri yaşayarak gördük. Şu an Türkiye’de ne ciddi bir iktidar ne de gerçek anlamda bir muhalefet var! Tamam da ne yapmalıyız? Hiç umut yokmuş gibi ölümü mü bekleyeceğiz? Elbette değil. Üç gündür yazdığım gibi artık Türk Milletinin “BİR KARAR VERMESİ GEREK!” Devekuşu gibi başımızı kuma gömerek veya korkarak, yaklaşmakta olan felaketten kurtulamayız. Eğer Türk Milleti, mazotun 5 TL’yi aştığı doların 4 TL ye dayandığı, T.C Devletinin tüm olanaklarıyla İranlı bir dolandırıcıyı kurtarma peşine düştüğü bu ortamda, çocuklarının geleceğini değil de futbolda kaç yabancı oynasın veya otolarda cam filmi olsun mu olmasın mı olayını tartışmaya devam edecekse, bize kimse yardım edemez. Bu beyin felcine tutulmasına halk dilinde “ört ki öleyim” denir. Karar vereceğiz; ya özgür ve sorumlu bireyler gibi davranacağız ve kaderimize el koyacağız ya da önce tebaa ardından da ümmet olarak yaşamaya başlayacağız. Herkes, bir Genel Başkan gibi çalışacak! Her ortamda, sanal ortamda-pazarda-metroda-iş yerimizde- lokantada-tatilde-okulda, Anayasamızın bize sağladığı demokratik tepki hakkımızı kullanacağız. Gerçekleri çevremize anlatacağız. Halkımızı uyandıracağız. Hırsıza hırsız, haine hain, kötüye kötü demekten çekinmeyeceğiz. Sesimizi mesaj atarak, mail yoluyla, mektupla, telefonla gerekirse bağırarak duyurmalıyız. Şu sorudan nefret ediyorum ve art niyetli buluyorum; “Tamam da kime oy vereceğiz?” Öncelikli verilecek karar bu değildir! Öncelikli ve mutlaka anlatılması gereken karar, AKP’ye ve türevlerine oy verilmemesidir. Kime oy vereceğimiz konusu bugünün konusu değildir. Zamanı gelince nasılsa oy verecek bir babayiğit bulunacaktır. Bizim yapmamız gereken herkesin, özellikle dar gelirli ve okumayan, olayları takip edemeyen milyonlarca gönlü temiz insanımızı aydınlatmak ve onlara sahip çıkmaktır… Yarın size Hırsız Bin Ali’nin hikayesini anlatacağım. Yazıyı çok önemli bir soru ile bağlayalım; Amerika bize “Ya FETÖ’yu ya Reza’yı seç, birini sana hemen vereyim” derse, sizce AKP Genel Başkanı hangisini seçer? Niye gülüyorsunuz? Sadece basit bir soru işte… Sağlık ve başarı dileklerimle 23 Kasım 2017 Rifat Serdaroğlu