Bu yazı kalbimden, bir anıma bakar her şey... her şey bitebilir, fişi çekebilir, gidebilirim... ama ben kalıyorum... Öylece kalakalıyorum... kendimle... saçma sapan bu düzenle, bana biçilmiş rollerle tepişip duruyorum... kendim seçtim hepsini... suçluyum! Kimse karışmasın! Bende artık neler neler Yok...
Umut,sevinç,inanç, inanmayı çok istedim somut bir şeylere... gel gör ki eksildim,kırıldım,parçalarımı kaybettim...
•
•
Bu yazı benden, bu yazı kalbimden... kimse karışmasın... bu yazı içimden...bir dolu sözüm var...sözüm ona, kurallarım var... hepsi yalan... her gece karşıma dikilmiş sırıtıyor pişmanlıklarım... özledim, çok özledim de bulamıyorum neyi özledim... o kadar uzakta ki her şey, o kadar giremiyor ki içime, o kadar kopuk ki, neyi özlediğimi bile unuttum. Bu dünyanın prensiplerinden, tükenmez iştahından, samimiyetsizliğinden olsa gerek... olmadı... ben kalanım... tüm sahtelikleri, numaraları,yalanları, acıları, kanırtmalarını bana bıraktılar. Hepsi üstüme yapıştı... çıkmıyor. Bu kokuşmuşluğun için sadece tek cevap vardı aradığım...oysa ben çoktan gitmiştim. Ne saflık ama!! Buralarda kimse kimseyi sevmez ki... sıcak bir gülümsemeye bir’seni seviyoruma’ tavdım oysa...•
•
•
Korkarım ben bu sahteliklere “az” kaldım.
•
•
Anlatamadım... dokunanlar gerçekten dokunamadılar. Kimse sevdiği için silmedi gözyaşlarımı... ya da sadece özlediği için aramadı... benim böyle olmamam gerekirdi değil mi? Hayatın bu kadar zalim olmaması..
•
•
Anlık zevklere satılmış duygular!
•
•
Kovala kovala amaçsızca savrul oradan oraya... bu muyuz? Bu mu küçükken özendiğim şey? Bu muydu beni bekleyen? Böyle olmamam gerekirdi... kocaman hayallerim vardı... yüreğimde bitmeyeceğini sandığım sevgiler... şimdi o küçük kız nerde? Yorgun’um...
•
•
zor günler için ruhumun kilerinde sakladığım küflenmiş sözcükler!
•
•
Çıkın dışarı!
Canlanın hadi! Kendinize gelin!
Kendime getirin beni!
İnandığım ve güvendiğim tek şey aynada gördüğüm bir ben! Birde vicdanım!
30/12/2017