Yapraklar neden düşer? Allah rahmet eylesin… Nusret Bayhan, bu dünyaya pek çok anı bırakarak göçtü. Ondan kalan bir anı; sizinle paylaşmasam olmaz. Nusret Bey, çoğu zaman olduğu gibi genel müdürle limoni vaziyette. Haliyle genel müdürden olur olmaz her konuda fırça yiyor. Aylardan eylül. Fabrikanın önü kavak ağaçlarıyla kaplı. Her güz mevsiminde olduğu üzere kavaklardan dökülen yapraklar rüzgarla uçuşup idari binaya giden yola doluşuyor. Sabah mesaisine gelen genel müdür, durumu görünce fırsatı kaçırmıyor ve üstadı epeyce bir fırçalıyor. Aradan bir saat geçince teftişe çıkan genel müdür yerlerde yaprakları görünce bir daha ama bu kez daha sert fırçalıyor. Bu fırça seansları saat başı tekrarlanırken Nusret Bey çareyi yolun iki başına birer tane temizlik görevlisi dikiyor ve hiç durmadan süpürmelerini tembihliyor sıkı sıkı. Akşam üstü genel müdür teftişe çıkıyor yeniden. Bu kez Nusret Bey kendinden emindir. ‘Tam bu işten yırttık’ deyip vukuatsız dönerken kavaktan kopan bir yaprak, pike yapıp genel müdürün önce saçlarına sonra burnunu yalayarak ayakkabısının önüne düşünce genel müdür bağırıyor: ‘Bu yapraklar neden düşüyoooorrrr?’. Nusret Bey ‘Bir dakika efendim bir arayayım da öyle cevap vereyim’ diyor bir yandan elindeki telefonu tuşlayarak. Genel müdür şaşırarak ‘Kime soracaksın ki?’ diye sorunca Nusret Bey sakin sakin yanıtlıyor: ‘Tanrıya… tabii ki tanrıya…’. Değiş tokuş Türk insanının bilgisayarla imtihanı erotizmle başlamıştır denilebilir. Yer, Karadeniz dolayları. Şirket, bir aile şirketi deyip geçelim. Patronun bir yakını şirkette müdür. Tatlı mı tatlı bir tip. Uçkur vukuatları herkesin dilinde. Şirkete bilgisayar sistemleri kurulunca en iyisinden müdür beye de kuruluyor haliyle. İlk iş en güzel erotik fotoğrafları yükleniyor el altından müdür beyin bilgisayarına. İşten bunaldığında ara sıra iç geçirerek bakıyor fotoğraf ve videolara. Müdür beyin odası ikinci katta. Alt katta ise açık bir ofiste şefin masası var, üstünde de bilgisayarı. Şef, müdür beyin dışarıda olduğuna güvenerek bilgisayarına yüklediği Ukraynalı bir hatunun nefes kesen fotoğrafına bakadursun müdür bey giriyor kapıdan. Toparlanmaya fırsat bulamayan ve önündeki cıscıbıl fotoğrafın olduğu bilgisayar ekranını kapatamayan şef mahcup bir edayla gülümserken müdür bey ekrandaki görüntüye odaklanıyor. Herkes ‘Şimdi ne olacak?’ diye beklerken müdür bey talimat veriyor: ‘Bu bilgisayar odama çıkarılsın, benimkini de buraya indirin’