Allah mekanını cennet eylesin Neyzen Teyfik Üstadın "Ey ehli vatan dediler, kalktık; puştlar oturdu, biz ayakta kaldık" ifadesi, idealist önce vatan diyen millet diyen çıkar beklentisi olmayan bu uğurda emek verenlerin yaşadığı hayal kırıklıklarını, kıblesi menffat olan güç ve iktidar peşinde koşan araya sızmış omurgasız şeref yoksunu fırsatçıları eleştiren, yaygın bir söylemdir. Ancak bu tür ifadeler, bir yandan toplumsal gerçekleri dile getirirken, diğer yandan da derin bir öfke ve hayal kırıklığı barındırır. Vatanseverlik, sadece bir duygusal bağ değil, aynı zamanda ciddi sorumluluklar ve fedakarlıklar gerektiren bir bağlılıktır. "Ey ehli vatan dediler" ifadesi, bu sorumluluğun bilincinde olan kişilere hitap eder. Ancak, bu sorumluluğu taşıyanların fedakarlıkları, günümüzde dahada belirgenleşen bir şekilde karşılığını bulmamış, hatta istismar edilmiştir. Bu durum, idealist vatanseverleri derin bir hayal kırıklığına uğratmıştır "Puştlar oturdu" kısmı, vatanseverlik duygusunu kendi çıkarları için kullanan fırsatçıları çıkarcıları ,rüzgara göre yön değiştiren fırıldakları ve iktidar peşinde koşanları ifade eder. Tarih boyunca, bu tür kişiler, vatanseverlik maskesi altında güç kazanmış ve vatanseverlerin ve emek verenlerin fedakarlıklarından yararlanarak kendi çıkarlarını gözetmiştir. Bu durum, gerçek vatanseverlerin çabalarını değersizleştirirken, aynı zamanda toplumsal bir adaletsizliği de pekiştirmiştir.Bu söz, "Ey Ehli Vatan Dediler, Kalktık; Puştlar Oturdu, Biz Ayakta Kaldık," Türk milletinin, vatansever duygularla bir araya gelip mücadele ettiği bir dönemi yansıtırken, aynı zamanda bu mücadelenin neticesinde ortaya çıkan hayal kırıklığını da ifade eder. Bu söz, özellikle menfaatçi, çıkarcı ve emek verenlerin emeğini çalan kişilere karşı eleştiriyi ortaya koyar. "Puştlar," menfaatleri uğruna her türlü değeri hiçe sayan, kendi çıkarlarını toplumun genel çıkarlarının önünde tutan kişileri simgeler. Bu tür kişiler, vatanseverlerin kanlarıyla, canlarıyla mücadele ettiği bir ortamda, yalnızca kendi kazançlarını düşünürler. Onlar, vatanı için çalışan, emek veren kişilerin sırtından geçinir, mücadele edenlerin fedakarlıklarını istismar ederler... Emek hırsızları genellikle başkalarının başarıları üzerinden kendilerine pay çıkarmaya çalışan, fırsatçılardır. Bu tür insanlar, herhangi bir çaba göstermeden, başkalarının alın teriyle elde ettiği başarıları sahiplenir ve bu emeği para karşılığı hiç emek vermemiş kişilere satarlar söz sahibi olan ve o koltuğu işgal edenlerde utanma duygusundan yoksun biçare bir şekilde olanları izlerlerler bu yanlızca adaletsiz bir davranış değil aynı zamanda emeğe ve emek veren insanlara yapılmış en büyük bir haksızlık ve onursuzluktur emeğin çalınması, toplumsal huzuru ve adalet duygusunu zedeler. bahsedilen durum, vatanseverlerin, mücadelelerinin sonunda yalnız bırakıldıkları ve hak ettikleri değeri görmedikleri bir tabloyu ortaya koyar. Bu kişiler, büyük fedakarlıklarla mücadele ederken, sonuçta menfaatçi, çıkarcı kişilerin ödüllendirildiğini görmenin acısını yaşarlar. Bu, sadece bu uğurda mücadele edenleri değil, tüm toplumu olumsuz etkileyen bir durumdur, çünkü adaletsizlik, toplumun temel taşlarını sarsar.