Türkiye’nin ruh sağlığı bir uçurumun eşiğinde. Antidepresan kullanımı 2023 itibarıyla 65 milyon kutuya ulaşmış durumda ve bu rakam yalnızca kişisel çöküşün değil, toplumsal çöküşünde  de bir göstergesi. Ekonomik sıkıntılar, sosyal adaletsizlikler ve ahlaki yozlaşma, halkı psikolojik bir yıkıma sürüklemiş durumda . İnsanlar artık sorunlarını çözmek için mücadele etmiyor; çareyi antidepresanlarda arayarak uyuşmayı seçiyor. Bu bir trajedi değil, organize bir çöküştür. Ekonomik Çöküşün Psikolojik Sonuçları Türkiye’de ekonomi, halkın omuzlarında bir yıkım silahına dönüşmüş durumda. Her geçen gün artan enflasyon, kronik işsizlik, ağır vergiler ve eriyen maaşlar,(Aćıklanan 2025 asgari ücreti gibi) insanları hayatta kalma mücadelesine mahkûm ediyor. Ancak bu ekonomik zulüm yalnızca ceplerimizi boşaltmıyor; ruhumuzu da kurutuyor. İnsanlar depresyonun pençesine düşerken, iktidar hamasi sözlerle gözlerimizi başka yöne döndürmeye çalışıyor Çözüm üretmek yerine halkı antidepresanların ve borçların kucağına itiyor. Bu durum tesadüf mü? Elbette hayır. Ekonomik politikalar, insanların kontrol edilebilir bir hale gelmesini hedefliyor. Borç batağında boğulan, geçim sıkıntısıyla kıvranan bir halk, güçlü bir şekilde itiraz edemez. Bu, ruh sağlığının metalaştırılmasıdır; bireyin mutsuzluğundan kâr sağlama stratejisidir. Ahlaki Çürüme: Bir Toplumun Çöküşü Türkiye sadece ekonomik olarak değil, ahlaki olarak da çöküşe  sürüklenmiş durumda Yolsuzluk, adam kayırma ve adaletsizlik, toplumun temel değerlerini aşındırdı. İnsanlar artık adaletin olmadığını biliyor, hak aramanın anlamsız olduğuna inanıyor. Bu boşlukta etik değerler hızla erirken, toplumun her kesimi bireysel kurtuluş çabalarına yöneliyor. Çocukların gözünde yalan ve riyakârlık normalleşiyor, gençler gelecekten umudunu kesiyor. Ahlaki çürüme, bireyin ruhsal sağlığını doğrudan etkiler. İnsanlar güvensizlik ve belirsizlik içinde yaşamaya zorlandığında, depresyon ve kaygı kaçınılmazdır. İşte bu yüzden antidepresan kutuları evlerin bir köşesinde üst üste yığılmış durumda. Sorun çözülmüyor, sadece bastırılıyor Uyuşmuş Bir Toplumun Tehlikeleri Antidepresanların bu kadar yaygınlaşması, toplumsal muhalefeti susturmanın en etkili yöntemlerinden biri haline gelmiştir. İnsanlar mutsuzluklarını ilaçlarla bastırırken, seslerini yükseltme yetisini kaybediyor. Otoriter rejimler için ideal bir senaryo: Düşünen, sorgulayan ve isyan eden bir halk yerine, ruhsal olarak çökmüş ve pasif bir topluluk yaratılıyor. Bugün Türkiye'de antidepresan kullanımı yalnızca bireysel sorunların çözümüne değil, toplumsal uyuşmaya hizmet ediyor. Bu, bir halkın sistematik bir şekilde bastırılmasıdır. Bir ulus, ilaçlarla ve ekonomik baskılarla yavaş yavaş yok ediliyor.   Çözüm Var mı? Bu çürümüşlüğün çözümü var mı? Evet, ama cesaret ister. Şunlar yapılmalıdır: 1. Ekonomik Adaletin Sağlanması: Halkın sırtına yüklenen ekonomik yükler hafifletilmeli, gelir adaleti sağlanmalıdır. Bu, geçici yardımlarla değil, kapsamlı reformlarla mümkün olur. 2. Ahlaki Yeniden Doğuş: Toplumun etik değerleri medya, eğitim ve liderlik yoluyla yeniden inşa edilmelidir. Yolsuzluk, nepotizm ve adaletsizlik sıfır toleransla ele alınmalıdır. 3. Ruh Sağlığı Hizmetlerinin Güçlendirilmesi: Terapilere erişim artırılmalı, antidepresan kullanımına odaklanan yüzeysel çözümler yerine köklü psikolojik destek sistemleri kurulmalıdır. 4. Toplumsal Uyanış: Uyuşmaktan vazgeçilmeli, toplumsal sorunlara karşı birleşilmelidir. İnsanlar pasif bir kabulden aktif bir direnişe geçmelidir.   El Cümle; Türkiye’nin 65 milyon kutuya ulaşan antidepresan gerçeği, yalnızca bireysel sorunlar değil, ülke çapında bir sistem krizidir. Bu kriz, ekonomik yıkımın, ahlaki çürümenin ve toplumsal uyuşmanın birleşimidir. Antidepresanlar, bu çöküşün üzerini örtmek için bir araçtan başka bir şey değildir. Türkiye’nin geleceği, bu uyuşukluktan uyanıp uyanamayacağına bağlıdır. Sesinizi yükseltin, çünkü sessizlik bu çöküşü kalıcı hale getirir.